Jak wygląda codzienne życie przeciętnego wampira? Czy wampir zmywa naczynia i jak opłaca rachunki? Co dzieje się z wampirem, który zje frytkę? Jakie są ulubione rozrywki wampirów? Na te i inne pytania możemy znaleźć odpowiedź w komedii „Co robimy w ukryciu” Jemainego Clementa i Taiki Waititi – należy podkreślić, że obydwaj panowie poza reżyserią oraz scenariuszem wcielili się w główne role i bez wątpienia mieli przy tym całkiem niezły ubaw.
Film jest nakręcony w formie paradokumentu. Ekipa reporterów dostaje się do domu wampirów i za ich zgodą tworzą dokument o ich codziennym życiu. Poznajemy sympatycznego Viago (Taika Waititi), porywczego Vladisława (Jemaine Clement), buntowniczego Deacona i najstarszego z nich Petyra. Wszyscy pochodzą z innej epoki co stanowi spore urozmaicenie, wampiry znacznie różnią się charakterem i temperamentem. Każdy ma swoje pięć minut aby opowiedzieć przed kamerą swoją historię. W niektórych scenach bohaterowie wypowiadają się wprost do kamery, w innych natomiast nie zwracają uwagi na obecność ludzi i żyją swoim życiem, wdają się w bójki, zabijają swoje ofiary i nie mają zahamowań. Momentami przypominają sobie o obecności kamery. Ba, nawet zastanawiają się czy nie zjeść kamerzysty – w końcu jest on pełnokrwistym smakowitym kąskiem.
Twórcy filmu w sposób groteskowy ukazują skomplikowane relacje między mężczyznami, którzy muszą wytrzymać ze sobą kilkaset lat razem i zmierzyć się z typowymi problemami wspólnej codzienności (niepozmywane naczynia, nieopłacone rachunki) i tymi mniej typowymi (podłoga brudna od krwi, wtargnięcie łowcy wampirów, palący wschód słońca). Sam fakt, że są oni wampirami nie wydaje się być niczym nadzwyczajnym. W filmie pojawiają się również nieokrzesane wilkołaki i znudzone zombie. Clement i Waititi z pomocą niewielkiego nakładu finansowego i mało spektakularnych efektów specjalnych odnieśli całkiem niezły sukces. „Co robimy w ukryciu” to znakomita komedia na luźny wieczór – dobra zabawa i brzuchy bolące od śmiechu gwarantowane.
Autor: Marta Biegańska
