Jeśli nie jesteś typem romantyka, to ten film aż tak nie przypadanie Ci do gustu... no może w połowie. Kaisa to Finka, która spotyka przystojnego Norwega - Jakuba na wakacjach w stolicy Turcji. Oboje zwiedzają miasto. Przez następny dzień pojawiają się iskry między nimi, ale Jakub musi wrócić do Norwegii. Kilka miesięcy później, po podjęciu pracy w Oslo, Kaisa myśli, że odnajduje Jakuba.... jednak jest to chłopak bardzo podobny do niego. Kaisa posiada wciąż nadzieję, że mężczyzna jej marzeń pokaże się i znów pewnego dnia ją odnajdzie.
Główną rolę w filmie odgrywa tu Kaisa (Pamela Tola) oraz Jacob (Espen Klouman-Høiner). Można łatwo też zauważyć, że również on zagrał rolę Andreasa - chłopaka, którego Kaisa spotyka w Oslo. Film został nakręcony właśnie w norweskiej stolicy a także w Helsinkach, Stambule i Berlinie. Ukazuje on konkretne momenty, które prowadzą do poznania się między sobą, budowania więzi oraz zerwania. Film przedstawia Kaisę, która jest zaangażowania emocjonalnie w stosunku do dwóch różnych mężczyzn, którzy wyglądają niemal tak samo. Obraz ten również kwestionuje gdzie tak naprawdę istnieje cienka linia pomiędzy kimś, kogo potencjalnie znamy i równocześnie uważamy, że być może ta osoba jest miłością naszego życia. Tytuł filmu, poza tytułem szwedzkim jak i fińskim, występuje też w języku angielskim - "Must Have Been Love" (To musiała być miłość).
Z drugiej jednak strony ten film jest tak romantyczny, że to niemal niewiarygodne. Zdecydowanie musi być on dobry dla zakochanych par. Początek tej historii odbywa się przecież w scenerii idealnej na wakacje, pod słonecznym niebem klimatycznego Stambułu. To, co jest niemożliwe do przeoczenia, rzuca się od razu w oczy widza - gra między aktorami wydaję się bardzo dobra i prawdziwa, a co najważniejsze, chemia między nimi zdecydowanie dodaje oliwy do ognia.
Ciekawostką jest, że zarówno Kaisa jak i Jakub spotykają się zupełnie przypadkiem i do końca ich historii właśnie przypadek jest głównym źródłem, który kieruje ich wspólnym losem. Film odnosi się do fantazji umysłu, do siły i chęci spełnienia swoich marzeń. Dodatkowo ogromną rolę odgrywa tu wyobraźnia, która ogromnie wpływa na naszą główną bohaterkę.
Reżyserem filmu jest Eirik Svensson i można powiedzieć, że jest to jego mały wielki debiut , który jest naprawdę dobry w kategorii romansów. Odegrane tu aktorstwo jest bardzo naturalne i realistyczne. W pewnym momencie widz może odebrać film jako reportaż. Historia prosta - przypadkowe spotkanie kilku nieśmiałych ludzi z różnych krajów i idąca za tym piękna, poruszająca miłosna historia. Obraz jest również pięknie sfilmowany, pomimo tego, że budżet był niewielki. Muzyka idealnie zgrana ze scenami i emocjami postaci.
Chemia między Pamelą Tola i Espenem Klouman - Høinerem pokazuje wielkie aktorstwo. Być może dla wielu będzie to dalej Erik z „Reprise. Od początku raz jeszcze…” (2006), który był powszechnie chwalony przez krytyków. Tutaj jest to gra podobnych, jednak jednocześnie różnych facetów odnośnie charakteru. Z pewnością trzeba przyznać, że Espen odegrał swoje role bardzo dobrze. Film jest 98% w języku angielskim, a reszta to język fiński i norweski. Bardzo dobry zabieg - działa to doskonale na międzynarodowym szczeblu.
Przedstawione uczucie w filmie jest zdecydowanie miłością romantyczną i nieprzewidywalną względem filmowego wyrazu, który dotyka podstawy i ich źródeł różnych ludzkich zachowań. Obraz ten pokazuje nam jak niekiedy łatwo zatracić się w rzeczywistości względem drugiej osoby, która jest dla nas bardzo ważna.
Autor: Magdalena Jaworska